Deze vakantie heb ik op een andere manier mogen ervaren, een ervaring die me deed beseffen hoeveel raakvlakken vakantie eigenlijk heeft met mindfulness. Het moment waarop je je thuis laat voor wat het is en afstand neemt, lijkt sterk op de manier waarop mindfulness werkt: je observeert zonder te oordelen, je neemt waar zonder je erin te verliezen.
Tijdens vakantie stap je letterlijk even uit je dagelijkse routine. Je bent weg van de gebruikelijke verantwoordelijkheden en verplichtingen, waardoor je vanuit een ander perspectief kunt kijken naar de situatie thuis, maar ook naar jezelf. Wat eerst als vanzelfsprekend voelde, krijgt ineens een nieuwe betekenis wanneer je er van een afstandje naar kijkt. Soms valt het kwartje en krijg je een helder inzicht over een probleem waar je thuis niet uitkwam.
Dit is ook wat mindfulness ons leert: Je creëert ruimte. Door de stroom aan gedachten en emoties te laten voorbij komen als het stromen van de rivier: je ziet het voor wat het is. Onze menselijke geest is heel goed in het bouwen van dammen om het water te controleren hoe het moet stromen. Wat zou er gebeuren als je langs de rivier staat en kijkt hoe het zijn weg vindt binnen de oevers?
Vakantie werkt op eenzelfde manier. Het geeft je de tijd en ruimte om de boel te zien voor wat het is. Dit geeft ruimte. Hierdoor ben je ontvankelijk voor wat er op dat moment nodig is.
Er was een tijd dat vakantie voor mij meer een vlucht was dan een moment van rust en bezinning. Wegrennen waar ik thuis mee worstelde, “Nu ben ik op vakantie, dus moet ik het leuk hebben,” was zo’n gedachte die regelmatig door mijn hoofd ging. Daarmee creëerde ik onbewust verwachtingen van hoe de vakantie zou moeten verlopen: zorgeloos, perfect, vol ontspanning. Maar zoals met zoveel dingen in het leven, verliep het vaak anders.
Wanneer de werkelijkheid dan niet overeenkwam met mijn verwachtingen, volgde de teleurstelling. In plaats van te genieten van het moment, ging ik oordelen: over de situatie, over die teleurstelling, en vooral over mezelf. Ik vond dat ik moest genieten, en als dat niet lukte, was dat mijn eigen “fout.” Daardoor gaf ik mezelf alleen maar meer ongemak, bovenop wat ik al probeerde te ontvluchten.
Tijdens deze vakantie ervaarde ik iets onverwachts: een gevoel van geluk, juist omdat er onopgeloste situaties waren.
Hoewel die bekende gedachten en de bijbehorende angst nog steeds voorbij kwamen, voelde ik ineens een diepere vrijheid. Het was alsof ik besefte dat ik een keuze had: doe ik er iets mee of laat ik het even voor wat het is? In plaats van te reageren vanuit de automatische piloot – wat vroeger vaak leidde tot ongezonde gewoonten zoals te veel eten, drinken of shoppen om die ongemakkelijke gevoelens te verdoven – kon ik nu in het moment blijven.
Wat me trof, was de ruimte die ik ervaarde. Het was niet zozeer de afwezigheid van problemen, maar de acceptatie ervan, en het besef dat ik niet direct iets hoefde te “fixen.” Dat bracht me een gevoel van rust en zelfs geluk. Niet omdat alles perfect was, maar omdat ik de vrijheid voelde om te kiezen hoe ik met de situatie wilde omgaan.. Het was een bevestiging dat het oké is zoals het is.
Die ruimte, dat moment van keuzevrijheid, voelde als een overwinning op oude patronen. Waar ik vroeger probeerde mijn ongemak weg te duwen, leerde ik nu om het toe te laten zonder mezelf kwijt te raken.
Ik vond het een bijzonder gevoel: hoe niet alles opgelost hoeft te zijn om toch in vrede te kunnen zijn met jezelf.
Vanaf Januari start de 8-weekse Mindfulness training. Kijk voor meer informatie: https://yinyogasound.nl/mindfulness-mbsr-training/